Της Ματθαίου Μαρίας , φιλολόγου 

Διδάσκοντας στο μάθημα  της Λογοτεχνίας Β΄ Λυκείου  τις «Τρεις άδειες καρέκλες» του Γιάννη Σκαρίμπα διαπίστωσα ότι  υπήρχαν δυσκολίες στην προσέγγιση: από την ανάγνωση ως την κατανόηση της υπόθεσης και την περίεργη γλώσσα. Εστιάσαμε στο θέμα του παράδοξου  και της φάρσας , παρατηρήσαμε  την γλώσσα σχολιάζοντας τις «παραλλαγμένες » μετοχές του και , με την ευκαιρία, αναφερθήκαμε στην ιδιότυπη γλώσσα του Μποστ  και τη σημασία αυτών των παραφθορών. Αισθανθήκαμε όμως την ανάγκη για κάτι παραπάνω. Γι΄αυτό καλέσαμε στην τάξη μας , το Β2, την κυρία Παπαγεωργοπούλου  Σούλα, τέως σύμβουλο  φιλολόγων  και  μελετήτρια  του έργου του Γ. Σκαρίμπα   και η οποία ανταποκρίθηκε  με προθυμία και την ευχαριστούμε ιδιαίτερα.

Η κ. Παπαγεωργοπούλου αναφέρθηκε στην απήχηση του έργου του Σκαρίμπα ως τις μέρες μας και επεσήμανε ότι το ανθολογούμενο κείμενο στο σχολικό βιβλίο δεν είναι αντιπροσωπευτικό  δείγμα γραφής του. Μίλησε για την ζωή του , τις ιδιοτροπίες του αλλά και την τρυφερότητα  και τις ευαισθησίες  του  συγγραφέα. Το φιλοπαίγμον του χαρακτήρα του και του  έργου του  φαίνεται από τις υποθέσεις των κειμένων του όπως και από το παιγνίδι με τα ονόματα . Πάντα στα έργα του υπάρχει ένας Γιάννης και ο Μαριάμπας είναι αναγραμματισμός του επιθέτου του.

Καμία άλλη πόλη δεν υπάρχει στο έργο του παρά μόνο η Χαλκίδα ( κάποιες άλλες απλά αναφέρονται) με τρόπο μυστηριακό, μαγικό παράλληλα με τους πολύ πραγματικούς ανθρώπους της.

 Έγιναν αρκετές  ερωτήσεις από τους μαθητές και  ακούστηκαν μελοποιημένα ποιήματά του από τον  Ν. Άσημο, τον Μ. Ρασούλη και τους ΣΦΙΓΞ.

16 Μαρτίου 2012