Σκέψεις ....θέσεις ....προβληματισμοί

Ως πολύτεκνη μητέρα και ως εκπαιδευτικός αναζητούσα πάντα μέσα στον κάματο της καθημερινότητας το μαγικό εκείνο τρόπο που θα βοηθούσε τα παιδιά μου (βιολογικά και μη) να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι ,

να "σηκωθούν" από τη ζωική τους υπόσταση , τη φθαρτή , την υλική , στην ανώτερη , την πνευματική , την πλήρη ζωής . 

Από τη σύντομη αναζήτησή μου κατέληξα στο συμπέρασμα πως ο μοναδικός τρόπος ενατένισης του καλύτερου είναι η Αγάπη .

Μόνο , όταν η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη στη ζωή του ανθρώπου ,μόνο τότε μπορεί να ξεπεράσει μικρότητες , πεζότητες και απατηλές μορφές υλικής ευτυχίας που συναντά κανείς στην καθημερινότητα .

 Μόνο με την αγάπη μπορεί να δημιουργήσει κάποιος ανθρώπους ικανούς να ορίσουν τη ζωή τους , να αντισταθούν στις όποιες σειρήνες  υλικού ευδαιμονισμού και  πρόσκαιρου κέρδους .

 Μόνο με την αγάπη μπορούμε - γονείς και εκπαιδευτικοί – να πλάσουμε ανθρώπους ικανούς να "σταθούν μοίρα στη μοίρα τους" ...για να επικαλεστώ τον ρηξικέλευθο , για την εποχή του , παιδαγωγό Αλ. Δελμούζο .

Αγάπη στην οικογένεια και σεβασμός στη μοναδικότητα κάθε μέλους . Αγάπη στο σχολείο και σεβασμός στην ιδιαιτερότητα του κάθε μαθητή . Αγάπη και ανυπόκριτο ενδιαφέρον για την ουσιαστική πρόοδο κάθε παιδιού , όπου μέτρο σύγκρισης δε θα είναι ο βαθμός , αλλά η πραγματική βελτίωση που σημείωσε ο μαθητής σε σύγκριση με την αρχική του εικόνα .

Κατέχοντας βαθιά μέσα στην ψυχή μου ιδιαίτερη θέση η παρακάτω προσευχή - εξομολόγηση του ποιητή Γεώργιου Κρόκου , σας προτρέπω , μακριά από κάθε διάθεση κομπασμού ή αλαζονείας , αλλά ως στάση ζωής και λύτρωσης , να την επικαλείστε στον καθημερινό σας αγώνα για  ένα καλύτερο μέλλον : 

Θεέ μου ,Φώτιζέ με , Ποτές να μην παινέψω Το φως , τα  λουλούδια , τ΄ αστέρια  σε τυφλό μπροστά ' να μην καλέσω σε κυνηγητό ,τη χελώνα ' να μην κάνω το γενναίο ,σε δειλούς ΄ να μην πουλήσω εξυπνάδα σε φτωχό μυαλό .

 Αξίωσέ με να μην πετάξω λάσπη σε κρίνο ΄ να μην κάψω φτερά πεταλούδας ΄  να μην χαλάσω , ό,τι δεν μπορώ να πλάσω .

Κι αν μου δώσεις φως περίσσιο ,να το μοιράσω στα σκοτάδια του κόσμου .  Και αν με κεράσεις τ΄ αθάνατο νερό , να το ποτίσω στη δίψα των ψυχών τραγούδι και να το λεν : ΑΓΑΠΗ 

 

Κων. Καλούση - Κατσώνη 

Εκπαιδευτικός